Τι μας συμβαίνει?

Τι έχουμε πάθει συνέλληνες? Ποιοι μας έχουν ρίξει σε τόσο βαθύ λήθαργο? Είναι δυνατόν να χάνετε η πατρίδα και 'μεις να κοιτάζουμε αδιάφοροι? Είναι δυνατόν να μην μπόρεσαν να μας κατακτήσουν, πρωτίστως πνευματικά, ολόκληρες αυτοκρατορίες και τώρα να είμαστε έτοιμοι να παραδοθούμε σε μια χούφτα ηλίθιους?

 Πάντα αυτή την πατρίδα την επιβουλεύονταν πολλοί, πάρα πολλοί, αλλά κανείς δε μπορούσε να κατακτήσει την ψυχή της, πολλές φορές δε, ούτε και τα εδάφη της. 400 χρόνια οθωμανικού ζυγού δεν μπόρεσαν να επιβάλουν στον Έλληνα την οθωμανική κουλτούρα, ο μόνος επηρεασμός περιορίστηκε σε κάποιες λέξεις και σε κάποια φαγητά, ως εκεί όμως, πνευματικά παραμείναμε αλώβητοι κι ας λένε οι κάθε τύπου και χρώματος ανθέλληνες ότι μετά από 400 χρόνια δεν έμεινε ούτε ένας Έλληνας.

 Κούνια που τους κούναγε, δεν τους αδικώ, όταν είσαι ανθέλληνας οτιδήποτε Ελληνικό σε ενοχλεί, προτιμάς να επιλέγεις για απογόνους τους Οθωμανούς απ' τους Έλληνες κι αυτό γιατί οι Οθωμανοί δεν θα σου ζητήσουν τίποτα, δεν περιμένουν τίποτα από σένα, έτσι και συ δεν αισθάνεσαι καμία υποχρέωση απέναντι τους. Όταν όμως δηλώνεις Έλληνας είσαι υποχρεωμένος να δώσεις λόγο σε όλους αυτούς που πριν από σένα έκαναν αυτό το όνομα να αντηχεί στα πέρατα της οικουμένης, δεν είναι απλό πράγμα να είσαι Έλληνας, δεν είναι εύκολο να κουβαλάς μέσα σου, στο γενετικό σου κώδικα τόση γνώση, τόσο πάθος, τόσο ηρωισμό, αλλά και τόσες έριδες ταυτόχρονα. Δεν κουμαντάρονται εύκολα όλα αυτά.

 Γιαυτό το λόγο κάποιοι συμπαθείς δίποδοι λένε, Έλληνες είστε και φαίνεστε ή το πρόβλημα της Ελλάδας είναι η Έλληνες, γιατί δεν έχουν ούτε το μέγεθος ούτε το σθένος να δηλώσουν Έλληνες. Και καλύτερα. Και μεις στο μέτρημα απ' έξω θα τους αφήσουμε, θα μετρηθούν όσοι πρέπει και όσοι θέλουν και μπορούν να φέρουν στις πλάτες τους αυτό το βάρος, οι άλλοι στους Οθωμανούς, στην πλευρά του Εφιάλτη και του Πύλιου Γούση, σ' αυτήν την πλευρά ήταν πάντα έτσι κι αλλιώς, δε θα αλλάξει κάτι, καλύτερα που σας λέω, να μην μπερδευόμαστε κιόλας.

 Γιαυτό και τόση η χαρά τους με την εισβολή του ισλάμ, κατά κάποιο τρόπο τους αισθάνονται οικείους, ότι δε κατάφερε σου λέει το γιαταγάνι του πασά θα το κάνουν οι ΜΚΟ και μια χούφτα ανιστόρητοι, αμ δε, κάτι μου λέει ότι το θεριό έχει αρχίσει να σαλεύει, έχει αρχίσει να βγαίνει απ' το άγρυπνο κώμα και τότε θα μιλήσουμε αλλιώς.

 Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι δεν μπορεί κανείς να τους νικήσει κι αυτό το γνωρίζουν καλά αυτοί που ορίζουν τις τύχες του κόσμου, γιαυτό φροντίζουν να μας έχουν πάντα σε καταστολή.

 Νομίζω όμως ότι τώρα τελευταία τα υπνωτικά άρχισαν να μην μας πιάνουν...